شعر محلی از استاد امیر پازواری
شعرمحلی از استاد امیر پازواری
مِنزِل مازِرون اَلبِرز ديوار
خِزِر مِه آبِرو بَركِتِ دادار
هِوا شِوار وِنه خاكِه اَمِه مار
خِدايا تِه اَمه مار خارخاري دار
خانه ام مازندران البرز شده
ديوار آن آبرويم شد خزر از بركت دادار آن
هوايش نرم باراني و خاكش مادرمان
خدايا تو نگهداري كن از اين مادرمان
مجيد صالحي ملقب به صالح
وَنوشِهْ رِه گِمـِّهْ چييِهْ تِهْ دامِنْ چاكْ ؟
نُوروُز بييَموُ نَظِر دارْنـي سُويِ خاكْ
تُوپَنْجْرُوزِهْ عُمْرْدارْني،تِرِهْ چييِهْ باك؟
هَرْكَس بِدَني كَم بِزيسْتِهْ،هَسِّه پاكْ
گويم بنفشه را ، ز چه شد دامن تو چاك
نوروز آمد نظرت هست سوي خاك
اين پنجروز عمر ترابهر چيست باك؟
هركس كه كم بزيست در عالم هموست پاك
ادامه مطلب